| LARG VENDEVE TONA | FAR FROM OUR COUNTRIES |
| Visar Zhiti | trans. Robert Elsie (from Albanian) |
|
Larg vendeve tona si dy Tantalë pimë kafe: unë me një botues nga Beogradi, flasim në një gjuhë të tretë për Kosovën. Ishte djepi i Serbisë, më thotë, kemi të drejtë ne, por është plot me shqiptarë, keni të drejtë ju. Pra ne duhet të kemi patur më shumë djepe atëherë, them unë. Ai hesht. Por djepet të mos i kthejmë në varre, psherëtij. Atdheu është një rastësi, më thotë beogradasi. Dhe s'kemi pse e humbim rastësisht, shtoj unë. Së bashku pasurojme njëri tjetrin. Tepër s'është askush. I përmbysim filxhanët që të shohim fatin, O serb i mirë? Në fund të maleve të Ballkanit na pret e ardhmja. Del prej ujërave si sirenat që rendin pyjeve e ashtu lakuriq, të ndrojtura u aviten qyteteve... |
Far from our countries, like two Tantaluses We drank coffee: I and a publisher from Belgrade, We spoke about Kosova in a third language. It used to be the cradle of Serbia, he said, so we have rights, But it is full of Albanians, so you have rights. So, you mean, we should have had more cradles, I said. He fell silent. But let us not turn the cradles into graves, I added sighing, One’s country is an accident, said the publisher from Belgrade. So let us not lose it accidentally, I added. We can enrich one another. No one is superfluous. Shall we turn our cups over to read our fate, My good Serb? Behind yonder mountains in the Balkans Our future lies waiting. Like the nymphs it rises from the waters Which flow through the forests and, naked, timidly Approach the cities... |
Copyright © Visar Zhiti; trans. copyright © Robert Elsie.