VAZOLAR ŞİİRİ | VASE POEM |
Tuğrul Tanyol | tr. Ruth Christie from Turkish |
I Bu kalın bir vazo, yıllar incecik belini yok etmiş olabilir mi? Ucundan uzayan Ayçiçeği olacak değil ya kıpkırmızı karanfıl kimsenin sevmediği II Bu kırık bir vazo, bir elin bir zamanlar havaya kaldırdığı içindem gün ışığı yansırdı o gözü orada unutmuşum ben bu kıvrımlı bir vazo, dansın ve müziğin ritmiyle yer değiştiren göğsü örten o hızlı saten duygusuyla ayakların değişi birbirine III Bu ejderha duruşlu vazo, içindem Tao’nun gülüşünü geçiren ona ancak bambular yakışırdı Lı Po’nun dönerken getirdiği arayıp da bulamadığı hocasının evinden Bu sarhoş bakışlı bir vazo yeşimden hem de değil Pound’un Cathay’ı kadar uzak ama bir o kadar da yakın IV Bu karanlık bir vazo içinde unutulmuş çiçeklerin ağır kokusu V Bu ızdırap dolu bir vazo evin boşluğunu yansıtan tül çiçekleriyle örtülü VI Bu yağmurla dolu bir vazo bir ucundan bakıldığında yüzünde kırılmış kederi görürsünüz | I This is a tubby vase, can the years have removed its tiny waist? That’s surely not a sunflower reaching above the rim but a bright red carnation that nobody loves II This is a cracked vase which long ago a potter’s hand raised into the air you could see daylight from inside a detail I’d forgotten This is a shapely vase, like feet that rapidly shift to the rhythm of music and dance like rippling satin that covers the bosom and stirs III This is a dragon-shaped vase, the inside conveys Tao’s laughter only the wild bamboos Li Po brought back from the house of the Tao master whom he sought but never found look good in this vase This is a tipsy-looking vase of jade, and not distant as Pound’s Cathay but just as near IV This is a dark vase, inside the rank smell of forgotten flowers V This is a vase full of pain reflecting the emptiness of a house veiled in flowers of gauze VI This is a vase full of rain if you look along the rim you’ll see sorrow on its surface |
Copyright © Tuğrul Tanyol; tr. copyright © Ruth Christie 2007