ponormoj

MOJA OJCZYZNA

MY COUNTRY

Cyprian Norwid

tr. Adam Czerniawski (from Polish)

Kto mi powiada, że moja ojczyzna:
Pola, zieloność, okopy,
Chaty i kwiaty, i sioła - niech wyzna,

Że - to jej stopy.

Dziecka - nikt z ramion matki nie odbiera;
Pacholę - do kolan jej sięga;
Syn - piersi dorsł i ramię podpiera:

To - praw mych księga.

Ojczyzna moja nie stąd wstawa czołem;
Ja ciałem zza Eufratu,
A duchem sponad Chaosu się wziąłem:

Czynsz płacę światu.

Nard mię żaden nie zbawił ni stworzył;
Wieczność pamiętam przed wiekiem;
Klucz Dawidowy usta mi otworzył,

Rzym nazwał człekiem.

Ojczyzny mojej stopy okrwawione
Włosami otrzeć na piasku
Padam: lecz znam jej i twarz, i koronę

Słońca słońc blasku.

Dziadowie moi nie znali też innj;
Ja ng jej ręką tykalem;
Sandału rzemień nieraz na nich gminny

Ucałowałem.

Niechże nie uczą mię, gdzie ma ojczyzna,
Bo pola, sioła, okopy
I krew, i ciało, i ta jego blizna

To ślad - lub - stopy.

Those who say my country means:
Meadows, flowers and fields of wheat,
Hamlets and trenches - must confess

These - are her feet.

The child - not snatched from his mother's arms;
The youth - at her side will grow;
And she leans on her adult son:

These - are my laws.

My country has not risen here;
My body antedates the Flood,
My spirit soars over Chaos:

I pay rent to the world.

No nation fashioned or saved me;
I recall eternity's span;
David's key unlocked my lips,

Rome called me man.

I fall on the sand to wipe with my hair
My country's blood-stained feet:
But I know her face and crown

Radiant like the sun of suns.

My ancestors have known no other;
Her feet with my hand I used to feel;
I often kissed the peasant sandal strap

Round her heel.

They needn't teach me where my country lies;
Hamlets, trenches and fields of wheat,
Flesh and blood and this her scar

Are her print, her feet.