EG DREG IFRÅ GLASET | I OPEN THE CURTAIN | |
Olav H. Hauge | tr. Robin Fulton | |
Eg dreg ifrå glaset fyrr eg legg meg, eg vil sjå det levande myrkret når eg vaknar, og skoge og himmelen. Eg veit ei grav som ikkje har glugg mot stjernone. No er Orion komen i vest, alltid jagande - han er ikkje komen lenger enn eg. Kirsebærtreet utanfor er nake og svart. I den svimlande blå himmelklokka ritar morgonmånen med hard nagl. |
Before going to bed I open the curtain, I want to see the living darkness when I wake, and the forest and the sky. I know a grave without a peep-hole to the stars. Orion's come in the west, forever on the hunt - he's come no further than I. The cherry-tree outside is bare and black. In the huge blue curve of heaven the morning moon draws with a hard nail. |
Copyright © Olav Hauge 1962 - publ. Det Norske Samlaget "Dikt i samling";
![]() |