KIŞ BĪTTĪ | WINTER IS OVER | |
Cevat Çapan | trans. Michael Hulse & the poet | |
"Vedalaşmaların ilmini yaptım ben," Sürgünlerin uzmanlığını. Bir vapur nasıl kalkar bir limandan. Tren nasıl acı acı öter, öğrendim. Yıllarca mektuplarla yaşadım. Kaçak tütün, yasak yayın Larla beslendim. Unutmadım. Unutmadım. En çok yelkenleri özledim Bozkırın buzlu yalnızlığında. Dağlar yoktu, dağlar yoktu, Rüzgârlara yaslandım. Çılgın mıydım, tutsak mıydım Yüreğinde karanlığın? Kan kurudu - Ben gül oldum açıldım. | "I've studied the art of farewell," specialized in exile. I've learnt how a boat puts out from port. Learnt the bitterness of a train whistle. For years I lived on letters, lived on smuggled tobacco, banned publications. I've not forgotten a thing. Nothing. Ever. In the icy loneliness of the steppes the sails at sea were what I missed the most. There were no mountains, no mountains: I leant back on the winds. Was I out of my mind? A prisoner, say, in the heart of darkness? The blood dried - and I was a rose, blown into flower.
| |
Copyright: Cevat Çapan 2001; Trans. Copyright: Cevat Çapan & Michael Hulse 2001 - publ. Arc Publications
![]() |