FÁFNISMAL - (I-X) | THE LAY OF FÁFNIR - (I-X) |
Anon. | tr. Daniel Galbraith (from Old Norse) |
Sigurðr ok Reginn fóu upp á Gnitaheiði ok hittu þar slóð Fáfnis, þá er hann skreið til vatns. þar gerði Sigurðr gröf mikla á veginum, ok gekk Sigurðr þar í. En er Fáfnir skreið af gullinu, blés hann eitri, ok hraut þat fyrir ofan höfuð Sigurði. En er Fáfnir skreið yfir gröfina, þá lagði Sigurðr hann með sverði til hjarta. Fáfnir hristi sik ok barði höfði ok sporði. Sigurðr hljóp ór gröfinni, ok sá þá hvárr annan. ................ Fáfnir kvað: ................Sveinn ok sveinn, hverjum ertu svein of borinn, ................hverra ertu manna mögr, ................er þú á Fáfni rautt þinn inn frána mæki; ................stöndumk til hjarta hjörr. Sigurðr dulði nafn síns, fyrir því at þat var trúa þeira í forneskju, at orð feigs manns mætti mikit, ef hann bölvaði óvin sínum með nafni. ................Hann kvað: ................Göfugt dýr heiti ek, en gengit hef ek ................inn móðurlausi mögr, ................föður ek ákk-a sem fira synir; ................æ geng ek einn saman. ................Fáfnir kvað: ................Veiztu, ef föður né átt-at sem fira synir, ........................... #1 ................af hverju vastu undri alinn? ................Sigurðr kvað: ................ætterni mitt kveð ek þér ókunnigt vera ................ok mik sjalfan it sama; ................Sigurðr heiti ek, Sigmundr hét minn faðir, ................er hefk þik vápnum vegit. ................Fáfnir kvað: ................Hverr þik hvatti, hví hvetjask lézt ................mínu fjörvi at fara? ................Inn fráneygi sveinn, þú áttir föður bitran; ................óbornum skjór á skeið. ................Sigurðr kvað: ................Hugr mik hvatti, hendr mér fulltýðu ................ok minn inn hvassi hjörr; ................fár er hvatr, er hröðask tekr, ................ef í barnsku er blauðr. ................Fáfnir kvað: ................Veit ek, ef þú vaxa næðir fyr þinna vina brjósti, ................sæi maðr þik vreiðan vega; ................nú ertu haftr ok hernuminn; ................æ kveða bandingja bifask. ................Sigurðr kvað: ................því bregðr þú mér, Fáfnir, at til fjarri séak ................mínum feðrmunum, ................eigi em ek haftr, þótt væra ek hernumi, ................þú fannt, at ek laus lifi. ................Fáfnir kvað: ................Heiftyrði ein telr þú þér í hvívetna, ................en ek þér satt eitt segik: ................it gjalla gull ok it glóðrauða fé, ................þér verða þeir baugar at bana. ................Sigurðr kvað: ................Féi ráða vill fyrða hverr ................æ til ins eina dags; ................því at einu sinni skal alda hverr ................fara til heljar heðan. | Sigurðr and Reginn went up towards Gnita Heath, and there hit upon the trail left by Fáfnir as he slithered up to the water. Then Sigurðr dug a massive pit in the road, and got into it, and when Fáfnir slithered out of his gold cave, he sneezed out venom, and it fell onto Sigurðr’s head from above. But then, when Fáfnir slid over the pit, Sigurðr pierced through his heart with his sword! Then Fáfnir convulsed, and flailed around his head and tail. Sigurðr leapt from the pit; they eyed each other up. ................Fáfnir ................My boy, my laddie, ................Who bore you, my boy? ................Whose son might strive to ................Stain his sword with blood, ................Fáfnir’s red blood? Now ................It’s hooked in my heart! Sigurðr didn’t give his name, because in old times it was believed that a doomed man’s words had great might, if he cursed his enemy by name. ................Sigurðr ................‘Noble stag’ I’m named, ................Neither house nor home ................Have I, nor mother; ................I wander without ................Father: unlike folks’ ................Sons, I go solo. ................Fáfnir ................You know, if you had ................No father, no dad ................(As you deny it), .......................... #1 ................Whence, of what wonder ................Were you born, laddie? ................Sigurðr ................My kin, I conclude, ................Remain unknown to ................You, as I myself ................Do: Sigurðr I’m called, ................My dad Sigmundr - I’m ................He whose sword slew you. ................Fáfnir ................Who hurried you on, ................Why was your blood-lust ................Whetted for my life? ................Flashing-eyed fellow, ................Your father was fierce: ................Daredevil, like dad! #2 ................Sigurðr ................Spirit spurred me on; ................My hands helped me, as ................Did my piercing blade. ................Few battle bravely ................When they become old, ................If cowards in youth. ................Fáfnir ................I know if you did ................Manage to mature ................In buddies’ bosoms, ................You’d maul with mettle. ................But now a captive, ................The one caught quivers! ................Sigurðr ................Now you niggle me, ................Fáfnir, for father’s ................Funds are far away; ................But prisoner I’m ................Not: though Fáfnir guards, ................I’m a free fellow! ................Fáfnir ................You mistake malice ................For all you hear; but ................Here’s the truth: that gold ................Which glimmers, and the ................Ruby-red stash - these ................Rings will seal your doom! ................Sigurðr ................Each man’s estate is ................His own until death, ................For there’s only one ................Fateful day when the ................Fellow’s demise leads ................Him down to Hel’s door. NOTES: #1 There is a missing line in the text. ...............#2 The Norse for this line is unclear. |
Commended in the 18-and-under category - Stephen Spender Prize 2008
Trans. copyright © Daniel Galbraith
![]() |